κτήνος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	κτήνος	τα	κτήνη
γενική	του	κτήνους	των	κτηνών
αιτιατική	το	κτήνος	τα	κτήνη
κλητική		κτήνος		κτήνη
Κατηγορία όπως «δάσος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κτήνος < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική κτῆνος

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈkti.nos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : κτή‐νος

Ουσιαστικό

κτήνος ουδέτερο & χτήνος

1. (παρωχημένο) το ζώο
2. (μειωτικό) στην παρομοίωση σαν κτήνος / σα χτήνος
3. (υβριστικό) χυδαίος, ωμός άνθρωπος

Συγγενικά

θέμα με κτην- ή χτην-

• κτηνο- Νεοελληνικές λέξεις με πρόθημα κτηνο- στο Βικιλεξικό όπως κτηνοτρόφος, κτηνόμορφος, κτηνίατρος
• χτηνο- Νεοελληνικές λέξεις με πρόθημα χτηνο- στο Βικιλεξικό όπως χτηνοβάτης

και

• κτηνώδης, κτηνώδες / χτηνώδης, χτηνώδες
• κτηνωδία / χτηνωδία
• κτηνώδικα / χτηνώδικα (επίρρημα)
• κτηνώδικος / χτηνώδικος

θέμα μόνο με με κτην-

• αποκτηνωμένος
• αποκτηνώνω, αποκτηνώνομαι
• αποκτήνωση
• αποκτηνωτικά (επίρρημα)
• κτηνωδώς (επίρρημα)

Μεταφράσεις

    παλιότερος όρος για το ζώο

αγγλικά : beast (en) γαλλικά : animal (fr), monstre (fr) ρωσικά : животное (ru)

    χυδαίος άνθρωπος