κάρωση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	κάρωση	οι	καρώσεις
γενική	της	κάρωσης*	των	καρώσεων
αιτιατική	την	κάρωση	τις	καρώσεις
κλητική		κάρωση		καρώσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, καρώσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κάρωση < αρχαία ελληνική κάρωσις < καρόω < κάρα

Ουσιαστικό

κάρωση θηλυκό

1. η κατάσταση (βαθέος) ύπνου που καταλαμβάνει κάποιον

   Αλαφρή κάρωση με κυριεύει, νύστα και γλύκα, και το δειλινό, όταν πέσει ο ήλιος και φυσήξει από τη θάλασσα το αλαφρό αεράκι και σαλέψουν λίγο, δεξά ζερβά, τα μικρά καΐκια και ξεχυθούν στην παραλία τα μικρά παιδιά με το γιασεμί στο χέρι, η καρδιά μου ξεζώνεται και παραδίνεται σαν την Πάνδημη Αφροδίτη. (Νίκος Καζαντζάκης, Ταξιδεύοντας: Ιταλία, Αίγυπτος, Σινά, Ιερουσαλήμ, Κύπρος, ο Μοριάς)

   ≈ συνώνυμα: λήθαργος, νάρκωση, υπνηλία

   ≠ αντώνυμα: διέγερση, ζωντάνια

2. νύστα
3. (ιατρική) το τελευταίο στάδιο μιας κωματώδους κατάστασης, κατά το οποίο ο ασθενής είναι τελείως αναίσθητος

   ≈ συνώνυμα: κώμα

Συγγενικά

• αποκάρωση
• κακαρώνω

Μεταφράσεις

    κάρωση

αγγλικά : drowsiness (en) γαλλικά : léthargie (fr)