κάμα

Νέα ελληνικά (el)

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈka.ma/

τυπογραφικός συλλαβισμός : κά‐μα

Ετυμολογία 1

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	κάμα	οι	κάμες
γενική	της	κάμας		—
αιτιατική	την	κάμα	τις	κάμες
κλητική		κάμα		κάμες
Η γενική πληθυντικού σε -ών δε συνηθίζεται.
Κατηγορία όπως «πείνα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

κάμα < (άμεσο δάνειο) οθωμανική τουρκική قامه‎ (τουρκική kama)

Ουσιαστικό

κάμα θηλυκό

• (λαϊκότροπο) δίκοπο μαχαίρι

Συγγενικά

• καμίτσα (υποκοριστικό, προφορικό)

Μεταφράσεις

    δίκοπο μαχαίρι

Ετυμολογία 2

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	κάμα	τα	κάματα
γενική	του	κάματος	των	καμάτων
αιτιατική	το	κάμα	τα	κάματα
κλητική		κάμα		κάματα
Κατηγορία όπως «κύμα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

κάμα < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική κάμαν < καῦμα με αφομοίωση [vm] > [mm] και απλοποιήση [mm] > [m] < αρχαία ελληνική καῦμα < καίω

Ουσιαστικό

κάμα ουδέτερο

• (λαϊκότροπο) καύσωνας, καύμα, υπερβολική ζέστη

  ※  Κάμα ανυπόφερτο κάνει τη θάλασσα να ανασαίνει βαριά. (Ασημάκης Πανσέληνος, Τότε που ζούσαμε, 1974 [αναμνήσεις])

Σύνθετα

• ανεμόκαμα
• ανεφόκαμα
• ηλιόκαμα, λιόκαμα
• θολόκαμα
• νεφόκαμα
• ξερόκαμα
• συννεφόκαμα
• φωτόκαμα

Μεταφράσεις

    καύσωνας

γαλλικά : canicule (fr), cagnard (fr)

• → δείτε τη λέξη καύσωνας

Δείτε επίσης

• κάμα σούτρα

Πηγές

• κάμα - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας