επιθεωρητής

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	επιθεωρητής	οι	επιθεωρητές
γενική	του	επιθεωρητή	των	επιθεωρητών
αιτιατική	τον	επιθεωρητή	τους	επιθεωρητές
κλητική		επιθεωρητή		επιθεωρητές
Κατηγορία όπως «ποιητής» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

επιθεωρητής < (επιθεωρώ) επιθεωρη- + -τής (μεταφραστικό δάνειο από τη γαλλική inspecteur)

Προφορά

ΔΦΑ : /e.pi.θe.o.ɾiˈtis/

τυπογραφικός συλλαβισμός : ε‐πι‐θε‐ω‐ρη‐τής

Ουσιαστικό

επιθεωρητής αρσενικό (θηλυκό επιθεωρήτρια)

1. (επάγγελμα) αυτός που επιθεωρεί
2. (ειδικότερα) ιεραρχικός τίτλος ή βαθμός δημοσίου υπαλλήλου που επιθεωρεί, ελέγχει ή συντονίζει τις υπηρεσίες ευθύνης του

   ⮡  είναι επιθεωρητής μέσης εκπαίδευσης

   ⮡  «Ο Επιθεωρητής» είναι ένα από τα σπουδαιότερα θεατρικά έργα του Νικολάι Γκόγκολ. Πρωτοπαίχτηκε το 1836.

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις επιθεωρώ, θεωρώ, θεωρός και θέα

Μεταφράσεις

    επιθεωρητής

αγγλικά : inspector (en) γαλλικά : inspecteur (fr) εσπεράντο : inspektisto (eo)