δυστράχηλος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	δυστράχηλος	η	δυστράχηλη	το	δυστράχηλο
γενική	του	δυστράχηλου	της	δυστράχηλης	του	δυστράχηλου
αιτιατική	τον	δυστράχηλο	τη	δυστράχηλη	το	δυστράχηλο
κλητική		δυστράχηλε		δυστράχηλη		δυστράχηλο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	δυστράχηλοι	οι	δυστράχηλες	τα	δυστράχηλα
γενική	των	δυστράχηλων	των	δυστράχηλων	των	δυστράχηλων
αιτιατική	τους	δυστράχηλους	τις	δυστράχηλες	τα	δυστράχηλα
κλητική		δυστράχηλοι		δυστράχηλες		δυστράχηλα
Κατηγορία όπως «όμορφος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

δυστράχηλος < (διαχρονικό δάνειο) μεσαιωνική ελληνική δυστράχηλος μετοχή δυστραχηλῶν

Επίθετο

δυστράχηλος, -η, -ο

• (σπάνιο, λόγιο) που δύσκολα υπομένει ζυγό

  Σε αυτές τις δυστράχηλες για το Βυζάντιο και την ορθοδοξία του επαρχίες, όπως η Συρία, η Παλαιστίνη και η Αίγυπτος, δημιουργήθηκε με πρωτεύουσα τη Δαμασκό, το Κράτος των Ομεϊαδών (660), πρώτη αραβική δύναμη που ορθώθηκε νικηφόρα κατά του Βυζαντίου, με όπλο το Djihad, δηλαδή τον ιερό κατακτητικό πόλεμο των μουσουλμάνων κατά των απίστων.

  Ελένη Γλύκατζη - Αρβελέρ, Γιατί το Βυζάντιο, σελ. 32.

Μεταφράσεις

    δυστράχηλος

---

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

λόγια μεσαιωνική ελληνική με αρχαία κλίση
→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	δυστράχηλος	τὸ	δυστράχηλον
γενική	τοῦ/τῆς	δυστραχήλου	τοῦ	δυστραχήλου
δοτική	τῷ/τῇ	δυστραχήλῳ	τῷ	δυστραχήλῳ
αιτιατική	τὸν/τὴν	δυστράχηλον	τὸ	δυστράχηλον
κλητική ὦ!		δυστράχηλε		δυστράχηλον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	δυστράχηλοι	τὰ	δυστράχηλα
γενική	τῶν	δυστραχήλων	τῶν	δυστραχήλων
δοτική	τοῖς/ταῖς	δυστραχήλοις	τοῖς	δυστραχήλοις
αιτιατική	τοὺς/τὰς	δυστραχήλους	τὰ	δυστράχηλα
κλητική ὦ!		δυστράχηλοι		δυστράχηλα
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «δύσκολος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

δυστράχηλος < δυσ- + τράχηλος

Επίθετο

δυστράχηλος

• (μεταφορικά) σκληροτράχηλος, πεισματάρης, ανυπάκουος

  ※  11ος αιώνας ⌘ Μιχαὴλ Ψελλός

  (λόγια μεσαιωνική) ἀλλ' ἐκεῖνος μεταποιῆσαι πάντα βουλόμενος, καὶ χρόνοις πολλοῖς τὴν ῾Ρωμαϊκὴν βασιλείαν ὑλομανήσασαν σπεύδων εὐθὺς ἐκτεμεῖν, ἢ καθαπερεὶ σῶμα τερατείας πάσης μεστὸν, κεφαλαῖς μὲν διαμεμερισμένον πολλαῖς, δυστράχηλόν τε καὶ πολυτράχηλον, χερσί τε οὐκ εὐαριθμήτοις διαπεπλασμένον, καὶ ποσὶν ἰσαρίθμοις χρώμενον...

  → λείπει η μετάφραση

Συγγενικά

• δυστραχηλῶ (-έω)
• δυστραχηλῶν (μετοχή)

Πηγές

• δυστράχηλος - LBG - Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts (Λεξικό της Βυζαντινής Ελληνικής, ιδίως για τον 9ο-12ο αιώνα), Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften (Έκδοση της Αυστριακής Ακαδημίας Επιστημών)