δολοπλόκος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	δολοπλόκος	η	δολοπλόκος & δολοπλόκα	το	δολοπλόκο
γενική	του	δολοπλόκου	της	δολοπλόκου & δολοπλόκας	του	δολοπλόκου
αιτιατική	τον	δολοπλόκο	τη	δολοπλόκο & δολοπλόκα	το	δολοπλόκο
κλητική		δολοπλόκε		δολοπλόκε & δολοπλόκα		δολοπλόκο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	δολοπλόκοι	οι	δολοπλόκοι & δολοπλόκες	τα	δολοπλόκα
γενική	των	δολοπλόκων	των	δολοπλόκων	των	δολοπλόκων
αιτιατική	τους	δολοπλόκους	τις	δολοπλόκους & δολοπλόκες	τα	δολοπλόκα
κλητική		δολοπλόκοι		δολοπλόκοι & δολοπλόκες		δολοπλόκα
ομάδα '-ος -ος -ο & -α', Κατηγορία όπως «ζημιογόνος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

δολοπλόκος < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική δολοπλόκος < δόλ(ος) + -ο + πλόκος (< πλέκω < ινδοευρωπαϊκή ρίζα *pleḱ-: πλέκω)

Προφορά

ΔΦΑ : /ðo.loˈplo.kos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : δο‐λο‐πλό‐κος

Επίθετο

δολοπλόκος, -ος / -α, -ο

• (λόγιο) που κάνει δολοπλοκίες και μηχανορραφίες ή στήνει πλεκτάνες

Συνώνυμα

• ιντριγκαδόρος
• μηχανορράφος
• ραδιούργος
• σκευωρός

Συγγενικές λέξεις

• δολοπλοκία
• δολοπλοκώ
• → δείτε τις λέξεις δόλος και πλέκω

Μεταφράσεις

    δολοπλόκος

γαλλικά : intrigant (fr)

Πηγές

• «δολοπλόκος» -  Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής. (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη. Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας.