διχασμός
Νέα ελληνικά (el)
επεξεργασία| ↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||
|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | ο | διχασμός | οι | διχασμοί |
| γενική | του | διχασμού | των | διχασμών |
| αιτιατική | τον | διχασμό | τους | διχασμούς |
| κλητική | διχασμέ | διχασμοί | ||
| Κατηγορία όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||
Ετυμολογία
επεξεργασία
- διχασμός < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή διχασμός < αρχαία ελληνική διχάζω
Προφορά
επεξεργασία
- ΔΦΑ : /ði.xaˈzmos/
- τυπογραφικός συλλαβισμός : δι‐χα‐σμός
Ουσιαστικό
επεξεργασία
διχασμός αρσενικό
- χώρισμα σε δύο
- (μεταφορικά) διχογνωμία, διφωνία
Συγγενικά
επεξεργασία→ και δείτε τις λέξεις διχάζω, δίχα και δις
Μεταφράσεις
επεξεργασία
διχασμός
Πηγές
επεξεργασία
- διχασμός - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
- διχασμός - Χαραλαμπάκης, Χριστόφορος (επιμέλεια) (2014). Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών. (ψηφιοποιημένη έκδοση από το 2023, συντομογραφίες-σύμβολα)
Αρχαία ελληνικά (grc)
επεξεργασία| ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός | ||||||||
| ↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | ὁ | διχασμός | οἱ | διχασμοί | ||||
| γενική | τοῦ | διχασμοῦ | τῶν | διχασμῶν | ||||
| δοτική | τῷ | διχασμῷ | τοῖς | διχασμοῖς | ||||
| αιτιατική | τὸν | διχασμόν | τοὺς | διχασμούς | ||||
| κλητική ὦ! | διχασμέ | διχασμοί | ||||||
| δυϊκός | ||||||||
| ονομ-αιτ-κλ | τὼ | διχασμώ | ||||||
| γεν-δοτ | τοῖν | διχασμοῖν | ||||||
| 2η κλίση, Κατηγορία 'ναός' όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||||||
Ετυμολογία
επεξεργασία
- διχασμός (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική διχάζω, διχασ- + -μός < → δείτε τις λέξεις δίχα και δίς
Πηγές
επεξεργασία
- διχασμός - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.