γεωγραφία

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	γεωγραφία	οι	γεωγραφίες
γενική	της	γεωγραφίας	των	γεωγραφιών
αιτιατική	τη	γεωγραφία	τις	γεωγραφίες
κλητική		γεωγραφία		γεωγραφίες
Συνήθως στον ενικό.
Κατηγορία όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

γεωγραφία < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή γεωγραφία < αρχαία ελληνική γεωγράφος < (γῆ) γεω- + -γραφία (γράφω)

Προφορά

ΔΦΑ : /ʝe.o.ɣɾaˈfi.a/

 

τυπογραφικός συλλαβισμός : γε‐ω‐γρα‐φί‐α

Ουσιαστικό

γεωγραφία θηλυκό

1. (γεωγραφία) η επιστήμη που μελετά τη φυσική διαμόρφωση της επιφάνειας της γης, τον χωρισμό της σε κράτη καθώς και τον πληθυσμό και την οικονομία των κρατών αυτών
2. (εκπαίδευση) το αντίστοιχο σχολικό μάθημα και σχολικό βιβλίο

Συγγενικές λέξεις

• γεωγραφικός
• γεωγράφος

Σύνθετα

• ανθρωπογεωγραφία
• βιογεωγραφία
• γλωσσογεωγραφία
• παλαιογεωγραφία
• φυτογεωγραφία

Δείτε επίσης

• Κατηγορία:Γεωγραφία στο Βικιλεξικό
• Κατηγορία:Γεωγραφία (νέα ελληνικά) στο Βικιλεξικό

• γεωγραφία στη Βικιπαίδεια 
• γεωλογία

Μεταφράσεις

    γεωγραφία

αγγλικά : geography (en) αραβικά : جغرافيا (ar) (juḡrāfiyā) βουλγαρικά : география (bg) γαλλικά : géographie (fr) γερμανικά : Geographie (de), Geografie (de), Erdkunde (de) δανικά : geografi (da) εσθονικά : geograafia (et) εσπεράντο : geografio (eo) ίντο : geografio (io) ισπανικά : geografía (es) ιταλικά : geografia (it) καταλανικά : geografia (ca) κροατικά : geografija (hr) λετονικά : geogrāfija (lt) λιθουανικά : geografija (lt) νορβηγικά : geografi (no) ολλανδικά : geografie (nl), aardrijkskunde (nl) ουγγρικά : természetföldrajz (hu), földrajz (hu) ουκρανικά : географія (uk) πολωνικά : geografia (pl) πορτογαλικά : geografia (pt) ρουμανικά : geografie (ro) ρωσικά : география (ru) σερβικά : географија (sr) σικελικά : giografia (scn) σλοβακικά : zemepis (sk) σλοβενικά : geografija (sl), zemljepis (sl) σουηδικά : geografi (sv) τουρκικά : coğrafya (tr) τσεχικά : geografie (cs), zeměpis (cs) φινλανδικά : maantiede (fi)