γεωγραφία

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	γεωγραφία	οι	γεωγραφίες
γενική	της	γεωγραφίας	των	γεωγραφιών
αιτιατική	τη	γεωγραφία	τις	γεωγραφίες
κλητική		γεωγραφία		γεωγραφίες
Συνήθως στον ενικό.
Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

γεωγραφία < ελληνιστική κοινή γεωγραφία < αρχαία ελληνική γεωγράφος < (γῆ) γεω-+ -γραφία (γράφω)

Προφορά

ΔΦΑ : /ʝɛ.o.ɣɾaˈfi.a/

ήχος: 

συλλαβισμός : γε‐ω‐γρα‐φί‐α

Ουσιαστικό

γεωγραφία θηλυκό

1. (γεωγραφία) η επιστήμες που μελετά τη φυσική διαμόρφωση της επιφάνειας της γης, τον χωρισμό της σε κράτη καθώς και τον πληθυσμό και την οικονομία των κρατών αυτών
2. (εκπαίδευση) το αντίστοιχο σχολικό μάθημα και σχολικό βιβλίο

Συγγενικές λέξεις

• γεωγραφικός
• γεωγράφος

Σύνθετα

• ανθρωπογεωγραφία
• βιογεωγραφία
• γλωσσογεωγραφία
• παλαιογεωγραφία
• φυτογεωγραφία

Δείτε επίσης

• Νεοελληνική ορολογία γεωγραφίας στο Βικιλεξικό
• γεωγραφία στη Βικιπαίδεια 

Μεταφράσεις

    γεωγραφία

αγγλικά : geography (en) αραβικά : جغرافيا (ar) (juḡrāfiyā) γαλλικά : géographie (fr) γερμανικά : Geographie (de), Geografie (de), Erdkunde (de) εσθονικά : geograafia (et) εσπεράντο : geografio (eo) ίντο : geografio (io) ισπανικά : geografía (es) ιταλικά : geografia (it) κροατικά : geografija (hr)

λιθουανικά : geografija (lt) πολωνικά : geografia (pl) πορτογαλικά : geografia (pt) ρουμανικά : geografie (ro) σερβικά : географија (sr) σικελικά : giografia (scn) τουρκικά : coğrafya (tr) φινλανδικά : maantiede (fi)