αποδέκτης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	αποδέκτης	οι	αποδέκτες
γενική	του	αποδέκτη	των	αποδεκτών
αιτιατική	τον	αποδέκτη	τους	αποδέκτες
κλητική		αποδέκτη		αποδέκτες
Κατηγορία όπως «ναύτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

αποδέκτης < αρχαία ελληνική ἀποδέκτης < ἀποδέχομαι < ἀπό + δέχομαι

Ουσιαστικό

αποδέκτης αρσενικό

1. αυτός που αποδέχεται κάτι, που το παραλαμβάνει
2. (τηλεπικοινωνίες, πληροφορική) sink: συσκευή ή πρόγραμμα που δέχεται και επεξεργάζεται σήμα, μήνυμα, πληροφορία, ροή δεδομένων (data stream), κλπ.

   συντομογραφία: (τηλεπικοινωνίες) Sk

   ≈ συνώνυμα: (τηλεπικοινωνίες) δέκτης, (πληροφορική) παραλήπτης

   ≠ αντώνυμα: (τηλεπικοινωνίες) πομπός, (πληροφορική) πηγή

Άλλες μορφές

• αποδέχτης

Συνώνυμα

• δέκτης
• παραλήπτης
• λήπτης

Αντώνυμα

• αποστολέας
• διαβιβαστής
• σηματωρός

Μεταφράσεις

    αποδέκτης

αγγλικά : recipient (en) γαλλικά : réceptacle (fr), récepteur (fr), receveur (fr), destinataire (fr) γερμανικά : Empfänger (de)

    τηλεπικοινωνίες - πληροφορική

αγγλικά : sink (en)