χαρισματικός

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	χαρισματικός	η	χαρισματική	το	χαρισματικό
γενική	του	χαρισματικού	της	χαρισματικής	του	χαρισματικού
αιτιατική	τον	χαρισματικό	τη	χαρισματική	το	χαρισματικό
κλητική		χαρισματικέ		χαρισματική		χαρισματικό
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	χαρισματικοί	οι	χαρισματικές	τα	χαρισματικά
γενική	των	χαρισματικών	των	χαρισματικών	των	χαρισματικών
αιτιατική	τους	χαρισματικούς	τις	χαρισματικές	τα	χαρισματικά
κλητική		χαρισματικοί		χαρισματικές		χαρισματικά
Κατηγορία όπως «καλός» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

χαρισματικός < λόγιο ενδογενές δάνειο: αγγλική charismatic < ελληνιστική κοινή χάρισμα, χαρισματ- + -ικός

Προφορά

ΔΦΑ : /xa.ɾi.zma.tiˈkos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : χα‐ρι‐σμα‐τι‐κός

Επίθετο

χαρισματικός, -ή, -ό

1. που έχει ένα μεγάλο χάρισμα ή και πολλά, που είναι προικισμένος με ιδιαίτερα ταλέντα

     Είναι έξυπνος, καλός, πράος, δουλευταράς: χαρισματικός άνθρωπος!

   ※  Περπατημένος, γκόμενος, διανοούμενος, χαρισματικός, δαιμόνιος, ζωηρός, εξωστρεφής, αλητάμπουρας τότε, «μεταμοντέρνος κύριος» τώρα, με τρόπους καλής κοινωνίας, μελετημένους ενδελεχώς (Αλέξης Σταμάτης, Κυριακή, εκδ. Καστανιώτη, 2011)

2. (για χαρακτηριστικό) ξεχωριστά ωραίος, καλός, εξαιρετικός

     έχει χαρισματική γραφή

3. (για δημόσια πρόσωπα) που εμπνέουν και έχουν τη λαϊκή αποδοχή

     χαρισματικός ηγέτης

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις χάρισμα και χάρη

Δείτε επίσης

• επιδέξιος
• προικισμένος
• ταλαντούχος

Μεταφράσεις

    χαρισματικός

αγγλικά : charismatic (en) γαλλικά : charismatique (fr) πολωνικά : charyzmatyczny (pl)