χαλινός

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	χαλινός	οι	χαλινοί
γενική	του	χαλινού	των	χαλινών
αιτιατική	τον	χαλινό	τους	χαλινούς
κλητική		χαλινέ		χαλινοί
Κατηγορία όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

χαλινός < αρχαία ελληνική χαλινός

Ουσιαστικό

χαλινός αρσενικό

1. η στομίδα που τοποθετείται στο στόμα ενός αλόγου και μαζί με τα ηνία χρησιμοποιείται από τον αναβάτη για να οδηγήσει το ζώο

   ※  Κάθε πλάγιο τμήμα του χαλινού-- το ψάλιο - σχηματίζει γωνία και είναι συμφυές με το ήμισυ του μέρους του χαλινού , που στερεωνόταν ανάμεσα στις μασέλλες του ζώου , τη στομίδα (Νομισματικά χρονικά, τεύχη 5-6, σελ. 12, 1978)

2. οτιδήποτε συγκρατεί ή περιορίζει
3. (ανατομία) πτυχή δέρματος που συνδέει δύο όργανα

Συγγενικές λέξεις

• αχαλίνωτος
• χαλινάρι
• χαλιναγωγώ

Μεταφράσεις

    χαλινός

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ λείπει η κλίση

Ετυμολογία

χαλινός < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

χαλινός αρσενικό

• → λείπει ο ορισμός (ή οι ορισμοί)

Συγγενικές λέξεις

• χαλιναγογέω
• χαλιναγωγία
• χαλιναγωγός
• χαλινάριον
• χαλινῖτις
• χαλινοποιική
• χαλινοποιός
• χαλινουργός
• χαλινοφάγος
• χαλινόω
• χαλίνωσις
• χαλινωτήρια
• χρυσοχάλινος

Πηγές

• «χαλινός» - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• «χαλινός» - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.