χαλίνωσις

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	χαλίνωσῐς	αἱ	χαλινώσεις
γενική	τῆς	χαλινώσεως	τῶν	χαλινώσεων
δοτική	τῇ	χαλινώσει	ταῖς	χαλινώσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	χαλίνωσῐν	τὰς	χαλινώσεις
κλητική ὦ!		χαλίνωσῐ		χαλινώσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		χαλινώσει
γεν-δοτ	τοῖν		χαλινωσέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

χαλίνωσις < χαλιν(όω), χαλινῶ + -σις (-ωσις)

Ουσιαστικό

χαλίνωσις, -εως θηλυκό

• η τοποθέτηση χαλινού σε ζώο, το χαλίνωμα, η χαλίνωση

  ※  5ος/4ος πκε αιώνας ⌘ Ξενοφῶν, Περὶ ἱππικῆς, 3.11

  ※  τάς δέ γε τῶν χαλινώσεων καί ἀναβάσεων ἀποκωλύσεις καί τἆλλα δή νεύματα...

  όσον αφορά στην αντίσταση του ζώου να χαλινωθεί ή να το καβαλήσουν και τις άλλες αντιδράσεις του...

Συγγενικά

• χαλινόω / χαλινῶ
• χαλινωτήρια
• χαλιναγωγέω / χαλιναγωγῶ

→ και δείτε τη λέξη χαλινός

Πηγές

• χαλίνωσις - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• χαλίνωσις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.