τρίκροτο

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	τρίκροτο	τα	τρίκροτα
γενική	του	τρίκροτου & τρικρότου	των	τρίκροτων & τρικρότων
αιτιατική	το	τρίκροτο	τα	τρίκροτα
κλητική		τρίκροτο		τρίκροτα
Οι δεύτεροι τύποι, παλιότεροι, λόγιοι.
Κατηγορία όπως «βούτυρο» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Τρίκροτο πλοίο από τον Τσαρλς Ενρί Σήφορθ

Ετυμολογία

τρίκροτο < (καθαρεύουσα) τρίκροτον εννοείται «πλοίο» κατά το δίκροτον < ουσιαστικοποιημένο ουδέτερο του επιθέτου τρίκροτος < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή τρίκροτος (εννοείται ναῦς, πλοίο με τρεις σειρές κουπιών (τριήρης). Μορφολογικά αναλύεται σε τρί- + κρότο(ς)

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈtɾi.kɾo.to/

τυπογραφικός συλλαβισμός : τρί‐κρο‐το

Ουσιαστικό

τρίκροτο ουδέτερο

• (ναυτικός όρος, ιστορία) πολεμικό ιστιοφόρο πλοίο πριν από τον 19ο αιώνα με τρεις σειρές πυροβόλων

  ※  ὁ παπά Νικολής έκαυσε το τρίκροτον εις την Ερεσσώ (Ναυμαχίαι Γενικαί των Ελλήνων, κείμενο στον τρίτο πίνακα του Ιωάννη Μακρυγιάννη)

Συγγενικά

• δίκροτο

→ και δείτε τις λέξεις τρία και κρότος

Μεταφράσεις

    τρίκροτο

Πηγές

• «τρίκροτος» - ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία, .