δίκροτο

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	δίκροτο	τα	δίκροτα
γενική	του	δίκροτου & δικρότου	των	δίκροτων & δικρότων
αιτιατική	το	δίκροτο	τα	δίκροτα
κλητική		δίκροτο		δίκροτα
Οι δεύτεροι τύποι, παλιότεροι, λόγιοι.
Κατηγορία όπως «βούτυρο» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Δίκροτο πλοίο από τον Εμπενέζερ Κολς

Ετυμολογία

δίκροτο < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή δίκροτον (πλοίο με δυο σειρές κουπιών, διήρης), < ουσιαστικοποιημένο ουδέτερο για την αρχαία ελληνική δίκροτος Συγχρονικά αναλύεται σε δί- + κρότος

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈði.kɾo.to/

τυπογραφικός συλλαβισμός : δί‐κρο‐το

Ουσιαστικό

δίκροτο ουδέτερο

• (ναυτικός όρος, ιστορία) ιστιοφόρο του πολεμικού ναυτικού πριν από τον 19ο αιώνα με δύο σειρές πυροβόλων

  ※  Την άλλη μέρα φάνηκε ο υπόλοιπος τουρκικός στόλος , που τον αποτελούσαν τρεις φρεγάτες, ένα δίκροτο, μιά κορβέτα και δυό δικάταρτα (Γ. Α. Μαραβελέας, Η Επανάσταση του 1821 σε σαράντα μονογραφίες, 1983, σελ. 132)

Συγγενικά

• τρίκροτο

→ και δείτε τις λέξεις δις, δύο και κρότος

Μεταφράσεις

    δίκροτο