συμφυρμός

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	συμφυρμός	οι	συμφυρμοί
γενική	του	συμφυρμού	των	συμφυρμών
αιτιατική	τον	συμφυρμό	τους	συμφυρμούς
κλητική		συμφυρμέ		συμφυρμοί
όπως «αγρός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

συμφυρμός < (λόγιο) ελληνιστική κοινή συμφυρμός < αρχαία ελληνική συμφύρω < (συν-) συμ- + φύρω

γλωσσολογικός όρος < σημασιολογικό δάνειο από τη γαλλική contamination ή μεταφραστικό δάνειο ή απόδοση

Προφορά

ΔΦΑ : /siɱ.fiɾˈmɔs/

Ουσιαστικό

συμφυρμός αρσενικό

• η ενέργεια και το αποτέλεσμα του συμφύρω
  1. η τυχαία ανάμειξη στοιχείων χωρίς να υπάρχει αιτία σύνδεσης
     • (αρνητική σημασία) συνύπαρξη ή συμβίωση ατόμων που δεν ταιριάζουν
  2. (γλωσσολογία) η συνένωση δύο συγγενών γλωσσικών στοιχείων (φθόγγων, λέξεων, φράσεων) για την παραγωγή ενός νέου

     η λέξη «διάτανος» είναι συμφυρμός των «διάβολος» και «σατανάς»

Συγγενικές λέξεις

• σύμφυρμα
• → δείτε τη λέξη συμφύρω

Δείτε επίσης

Όροι γλωσσολογίας:

• Συμφυρμοί στο Βικιλεξικό
• συμφυρμοί στο Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής(1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη. Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
• σύμφυρση
• συναρπαγή
• σύνθεση

στα αγγλικά δείτε

• blend ^(en)
• contamination ^(en)
• univerbation ^(en)

Μεταφράσεις

    συμφυρμός

αγγλικά : blend (en), pormanteau word (en); contamination (en) γαλλικά : mot-valise (fr)