στόμφος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	στόμφος	οι	στόμφοι
γενική	του	στόμφου	των	στόμφων
αιτιατική	τον	στόμφο	τους	στόμφους
κλητική		στόμφε		στόμφοι
Κατηγορία όπως «δρόμος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

στόμφος < αρχαία ελληνική στόμφος

Ουσιαστικό

στόμφος αρσενικό

1. ο επιτηδευμένος λόγος, η επιλογή εντυπωσιακών λέξεων, εκφράσεων κ.λπ.
2. το πομπώδες ύφος στην ομιλία για λόγους επιδείξεως ή για καυχησιολογία
3. η υπερβολή στην έκφραση, η χρήση πομπωδών και επιτηδευμένων μέσων εκφράσεως

Συγγενικά

• στομφάζω
• στομφώδης

Μεταφράσεις

    στόμφος

γαλλικά : emphase (fr) (1), jactance (fr) (2), grandiloquence (fr) (3) ισπανικά : pomposidad (es) πολωνικά : pompatyczność (pl)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

στόμφος < στέμβω

Ουσιαστικό

στόμφος, -ου αρσενικό

1. (κυριολεκτικά) το γεμάτο στόμα, έτσι ώστε τα μάγουλα να φαίνονται φουσκωμένα
2. πομπώδης έκφραση που υποδηλώνει αλαζονεία ή τάση επίδειξης

   ※  3ος αιώνας κε ⌘ Λογγίνος, On the Sublime, Περὶ ὕψους, 32.7 @scaife.perseus

   ἐπὶ γὰρ τούτοις καὶ τὸν Πλάτωνα οὐχ ἥκιστα διασύρουσι, πολλάκις ὥσπερ ὑπὸ βακχείας τινὸς τῶν λόγων εἰς ἀκράτους καὶ ἀπηνεῖς μεταφορὰς καὶ εἰς ἀλληγορικὸν στόμφον ἐκφερόμενον.

   ※  3ος αιώνας κε ⌘ Λογγίνος, On the Sublime, Περὶ ὕψους, 3.1 @scaife.perseus

   ὅπου δ ἐν τραγῳδίᾳ, πράγματι ὀγκηρῷ φύσει καὶ ἐπιδεχομένῳ στόμφον,

3. κομπασμός, μεγαλοστομία, καυχησιολογία, αλαζονεία
4. επίπληξη, χλευασμός, κακολογία, λοιδορία

   ≈ συνώνυμα: στόβος

5. (ως επίθ. για ανθρώπους) με γεμάτο στόμα, καυχησιάρης

Συγγενικά

• στόμφαξ
• στομφασμός
• στομφαστικός
• στομφαστικῶς
• στομφάζω
• στομφολογέω
• στομφός
• στομφόω
• στομφώδης

Πηγές

• στόμφος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• στόμφος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.