σμάλτο

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	σμάλτο	τα	σμάλτα
γενική	του	σμάλτου	των	σμάλτων
αιτιατική	το	σμάλτο	τα	σμάλτα
κλητική		σμάλτο		σμάλτα
Κατηγορία όπως «πεύκο» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

σμάλτο < ιταλική smalto^[1] < υστερολατινική smaltum < φραγκική *smalt < πρωτογερμανική *smaltiją

σμάλτο ουδέτερο

υαλώδης επίστρωση σε κεραμικά και μεταλλικά αντικείμενα που τους δίνει λαμπερή όψη
※ Συνδυάζοντας διάφορες τεχνικές , οι Βυζαντινοί χρυσοχόοι σκαλίζουν τα ευγενή μέταλλα, σμιλεύουν τους ημιπολύτιμους λίθους, ίασπη, σαρδόνυχα, λαζουρίτη, αχάτες και την ορεία κρύσταλλο, λεπτουργούν με μοναδική μαστοριά επιπεδόγλυφα και περίκλειστα σμάλτα και δένουν μαργαριτάρια, πετράδια και πολύχρωμα υέλια στα θελκτικά τους μικροτεχνήματα (Το Ελληνικό Κόσμημα : Πέντε Χιλιάδες χρόνια παράδοση, Ελληνικό Κέντρο Αργυροχοΐας, 1995, σελ. 85)
η λευκή σκληρή ουσία που καλύπτει το ορατό μέρος του δοντιού
≈ συνώνυμα: αδαμαντίνη

σμάλτο