πλυνός

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	πλυνός	οι	πλυνοί
γενική	του	πλυνού	των	πλυνών
αιτιατική	τον	πλυνό	τους	πλυνούς
κλητική		πλυνέ		πλυνοί
Κατηγορία όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πλυνός < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική πλυνός

Προφορά

ΔΦΑ : /pliˈnos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : πλυ‐νός

Ουσιαστικό

πλυνός αρσενικό (λόγιο)

• (λόγιο, ναυτικός όρος, ναυπηγικός όρος)
  1. ειδικός κοίλος χώρος επί του καταστρώματος της πλώρης των παλαιών πολεμικών ιστιοφόρων επενδυμένος από φύλλα μολύβδου μέσα στο οποίο οι ναύτες έπλεναν τα ρούχα τους
  2. ο πολύ μεγάλος νεροχύτης των μαγειρείων των πλοίων ^{(Χρειάζεται τεκμηρίωση…)}

Συνώνυμα

• μουζλούκι

Μεταφράσεις

    πλυνός

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	πλῠνο-
ονομαστική	ὁ	πλυνός	οἱ	πλυνοί
γενική	τοῦ	πλυνοῦ	τῶν	πλυνῶν
δοτική	τῷ	πλυνῷ	τοῖς	πλυνοῖς
αιτιατική	τὸν	πλυνόν	τοὺς	πλυνούς
κλητική ὦ!		πλυνέ		πλυνοί
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		πλυνώ
γεν-δοτ	τοῖν		πλυνοῖν
2η κλίση, Κατηγορία 'ναός' όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πλυνός < πλύνω, πλυν- + -ός

Ουσιαστικό

πλυνός αρσενικό

• σκάφη, κάδος για πλύσιμο των ρούχων

Πηγές

• πλυνός - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• πλυνός - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.