περιαυτολογία

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	περιαυτολογία	οι	περιαυτολογίες
γενική	της	περιαυτολογίας	των	περιαυτολογιών
αιτιατική	την	περιαυτολογία	τις	περιαυτολογίες
κλητική		περιαυτολογία		περιαυτολογίες
Κατηγορία όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

περιαυτολογία < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή περιαυτολογία < περιαυτολογῶ < περί + αὐτολόγος / αὐτόλογος < αρχαία ελληνική αὐτός + λέγω. Συγχρονικά αναλύεται σε περι- + αυτο- + -λογία.

Προφορά

ΔΦΑ : /pe.ɾi.a.fto.lo.ˈʝi.a/

τυπογραφικός συλλαβισμός : πε‐ρι‐αυ‐το‐λο‐γί‐α

Ουσιαστικό

περιαυτολογία θηλυκό

• το να περιαυτολογεί κάποιος

Μεταφράσεις

    περιαυτολογία

Πηγές

• περιαυτολογία - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
• περιαυτολογία - Χαραλαμπάκης, Χριστόφορος (επιμέλεια) (2014). Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών.  (ψηφιοποιημένη έκδοση από το 2023, συντομογραφίες-σύμβολα)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	περιαυτολογίᾱ	αἱ	περιαυτολογίαι
γενική	τῆς	περιαυτολογίᾱς	τῶν	περιαυτολογιῶν
δοτική	τῇ	περιαυτολογίᾳ	ταῖς	περιαυτολογίαις
αιτιατική	τὴν	περιαυτολογίᾱν	τὰς	περιαυτολογίᾱς
κλητική ὦ!		περιαυτολογίᾱ		περιαυτολογίαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		περιαυτολογίᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		περιαυτολογίαιν
1η κλίση, ομάδα 'χώρα', Κατηγορία 'σοφία' όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

περιαυτολογία < περιαυτολογ(ῶ) / περιαυτολογ(έω) + -ία. Μορφολογικά αναλύεται σε περι- + αὐτο- + -λογία

Ουσιαστικό

περιαυτολογία θηλυκό

• η περιαυτολογία

Πηγές

• περιαυτολογία - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.
• s.v. περιαυτολογώ - Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.