παλινόρθωση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	παλινόρθωση	οι	παλινορθώσεις
γενική	της	παλινόρθωσης*	των	παλινορθώσεων
αιτιατική	την	παλινόρθωση	τις	παλινορθώσεις
κλητική		παλινόρθωση		παλινορθώσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, παλινορθώσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

παλινόρθωση < (καθαρεύουσα) παλινόρθωσις < παλινορθῶ + -σις > -ση < αρχαία ελληνική πάλιν + ὀρθόω / ὀρθῶ < ὀρθός

• για την πολιτική < μεταφραστικό δάνειο από τη γαλλική restauration

Προφορά

ΔΦΑ : /pa.liˈnoɾ.θo.si/

τυπογραφικός συλλαβισμός : πα‐λι‐νόρ‐θω‐ση

Ουσιαστικό

παλινόρθωση θηλυκό

• η ενέργεια και το αποτέλεσμα τού παλινορθώνω
  1. (παρωχημένο) η επαναφορά στην όρθια ή την αρχική θέση
  2. (πολιτική) η επιστροφή ενός έκπτωτου μονάρχη ή δυναστείας στο θρόνο

Μεταφράσεις

    παλινόρθωση

αγγλικά : restoration (en) γαλλικά : restauration (fr)