παλιγγενεσία

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	παλιγγενεσία	οι	παλιγγενεσίες
γενική	της	παλιγγενεσίας	των	παλιγγενεσιών
αιτιατική	την	παλιγγενεσία	τις	παλιγγενεσίες
κλητική		παλιγγενεσία		παλιγγενεσίες
Κατηγορία όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

παλιγγενεσία < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή παλιγγενεσία < αρχαία ελληνική πάλιν + γένεσις

Προφορά

ΔΦΑ : /pa.liŋ.ɡe.neˈsi.a/ & /pa.liŋ.ʝe.neˈsi.a/

τυπογραφικός συλλαβισμός : πα‐λιγ‐γε‐νε‐σί‐α

Ουσιαστικό

παλιγγενεσία θηλυκό

1. αρχή νέας ζωής, η ανάσταση, η αναγέννηση

   Η παλιγγενεσία αποτελεί εντροπική έκφανση. Το νέο έχει δική του υπόσταση, και σε βάθος γενεών η συσχέτιση με το παρελθόν καθίσταται περισσότερο συναισθηματική παρά θεμελιώδης.

2. (ειδικότερα) με ιστορική σημασία έχοντας σχέση με την ανεξαρτησία και τη δημιουργία του ελληνικού κράτους μετά από την επανάσταση του 1821

Μεταφράσεις

    παλιγγενεσία

αγγλικά : rebirth (en) γαλλικά : renaissance (fr), résurrection (fr), régénération (fr)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	παλιγγενεσίᾱ	αἱ	παλιγγενεσίαι
γενική	τῆς	παλιγγενεσίᾱς	τῶν	παλιγγενεσιῶν
δοτική	τῇ	παλιγγενεσίᾳ	ταῖς	παλιγγενεσίαις
αιτιατική	τὴν	παλιγγενεσίᾱν	τὰς	παλιγγενεσίᾱς
κλητική ὦ!		παλιγγενεσίᾱ		παλιγγενεσίαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		παλιγγενεσίᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		παλιγγενεσίαιν
1η κλίση, ομάδα 'χώρα', Κατηγορία 'σοφία' όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

παλιγγενεσία < αρχαία ελληνική πάλιν + γένεσ(ις) + -ία

Ουσιαστικό

παλιγγενεσία θηλυκό

• (ελληνιστική κοινή) → ζητούμενο λήμμα

Πηγές

• παλιγγενεσία - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• παλιγγενεσία - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.