νέα

Νέα ελληνικά (el)

Ουσιαστικό

νέα ουδέτερο στον πληθυντικό

• οι ειδήσεις, πληθυντικός αριθμός του νέο

Κλιτικός τύπος επιθέτου

νέα

1. ονομαστική, αιτιατική και κλητική ενικού, θηλυκού γένους του νέος
2. ονομαστική, αιτιατική και κλητική πληθυντικού, ουδέτερου γένους του νέος

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	νέᾱ	αἱ	νέαι
γενική	τῆς	νέᾱς	τῶν	νεῶν
δοτική	τῇ	νέᾳ	ταῖς	νέαις
αιτιατική	τὴν	νέᾱν	τὰς	νέᾱς
κλητική ὦ!		νέᾱ		νέαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		νέᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		νέαιν
1η κλίση, ομάδα 'χώρα', Κατηγορία 'φαρέτρα' όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

νέα < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *neivo-, συγγενή: (σανσκριτικά) ni- και (λατινικά) nidus (φωλιά).

Ουσιαστικό

νέα θηλυκό & νειός & νεός & νειά

• πεδιάδα σε χαμηλό μέρος
• (νέα) γη, χέρσο χωράφι
• χωράφι που οργώθηκε εκ νέου, μετά από περίοδο αγρανάπαυσης

  Θεόφραστος, Περὶ φυτῶν αἰτιῶν, 3.20.7

Συνώνυμα

• νειάμα