νηπενθής

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός
ονομαστική	νηπενθής	νηπενθής	νηπενθές
γενική	νηπενθούς	νηπενθούς	νηπενθούς
αιτιατική	νηπενθή	νηπενθή	νηπενθές
κλητική	νηπενθή(ής)	νηπενθής	νηπενθές
πτώση	πληθυντικός
ονομαστική	νηπενθείς	νηπενθείς	νηπενθή
γενική	νηπενθών	νηπενθών	νηπενθών
αιτιατική	νηπενθείς	νηπενθείς	νηπενθή
κλητική	νηπενθείς	νηπενθείς	νηπενθή

Ετυμολογία

νηπενθής < (διαχρονικό) αρχαία ελληνική νηπενθής < νη- + πένθ(ος) + -ής

Επίθετο

νηπενθής, -ής, -ές

1. που δεν πενθεί, που δεν αισθάνεται λύπη
2. που δεν προξενεί λύπη

   ↪ Νηπενθή (Συλλογή ποιημάτων του Κώστα Καρυωτάκη)

Συγγενικές λέξεις

• νηπενθές

Μεταφράσεις

    νηπενθής

αγγλικά : nepenthes (en)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

Πτώση	Ενικός		Πληθυντικός
Ονομαστική	ὁ, ἡ νηπενθής	τὸ νηπενθές	οἱ, αἱ νηπενθεῖς	τὰ νηπενθῆ
Γενική	τοῦ, τῆς νηπενθοῦς	τοῦ νηπενθοῦς	τῶν νηπενθῶν	τῶν νηπενθῶν
Δοτική	τῷ, τῇ νηπενθεῖ	τῷ νηπενθεῖ	τοῖς, ταῖς νηπενθέσι(ν)	τοῖς νηπενθέσι(ν)
Αιτιατική	τὸν, τὴν νηπενθῆ	τὸ νηπενθές	τοὺς, τὰς νηπενθεῖς	τὰ νηπενθῆ
Κλητική	νηπενθές	νηπενθές	νηπενθεῖς	νηπενθῆ
Πτώσεις			Δυικός
Ονομαστική-Αιτιατική-Κλητική			νηπενθεῖ
Γενική-Δοτική			νηπενθοῖν

Ετυμολογία

νηπενθής < νη- + πένθ(ος) + -ής

Επίθετο

νηπενθής, -ής, -ές (επίρρημα: νηπενθῶς)

1. που δεν πενθεί, που δεν αισθάνεται λύπη, που αποβάλλει το πένθος ή τη λύπη

   ※  αὐτίκ᾽ ἄρ᾽ εἰς οἶνον βάλε φάρμακον, ἔνθεν ἔπινον, / νηπενθές τ᾽ ἄχολόν τε, κακῶν ἐπίληθον ἁπάντων(Ὅμηρος, Ὀδύσσεια, δ 220-221)

   κάποιο βοτάνι επήρε κι έριξε μες στο κρασί που επίναν, / ξαρρωστικό του πόνου, ανέχολο, λησμονικό της πίκρας (Μετάφραση: Καζαντζάκης/Κακριδής)

2. χαρακτηριστικό επίθετο του θεού Απόλλωνα

Συνώνυμα

• ἀπενθής

Πηγές

• νηπενθής στην Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ. Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012. 
• «νηπενθής» - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.