Απόλλων

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ο	Απόλλων
γενική	του	Απόλλωνος
αιτιατική	τον	Απόλλωνα
κλητική		Απόλλων
Κατηγορία όπως «Βύρων» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Απόλλων < αρχαία ελληνική Ἀπόλλων < προελληνική *Apalʸun («Le rapprochement avec Appaliuna du hittite est des plus douteux».)

Προφορά

ΔΦΑ : /aˈpo.lon/

τυπογραφικός συλλαβισμός : Α‐πόλ‐λων

Κύριο όνομα

Απόλλων αρσενικό

1. (ελληνική μυθολογία, θεωνύμιο) θεός των αρχαίων Ελλήνων που συσχετίζεται με τον ήλιο και την Πυθία στους Δελφούς
2. ανδρικό όνομα

Άλλες μορφές

• Απόλλωνας

Συγγενικά

• απολλώνειος
• απολλωνιακός / απολλωνικός
• απολλώνιος

Δείτε επίσης

• Απόλλων στη Βικιπαίδεια 
• χεττιτικά: 𒀀𒀊𒉺𒇷𒌋𒈾𒀸 (A-ap-pa-li-u-na-aš)

Μεταφράσεις

    Απόλλων

αρχαία ελληνικά : Ἀπόλλων αγγλικά : Apollo (en) γαλλικά : Apollon (fr) ισπανικά : Apolo (es)

Πηγές

• Beekes 2010: Robert Beekes, Lucien van Beek, Etymological Dictionary of Greek, σειρά Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series, τ. 10, εκδ. Brill, Leiden / Boston 2010, ISBN 978-90-04-17418-4, σελ. xlviii + 1808.
• Chantraine 1999: Pierre Chantraine, Dictionnaire étymologique de la langue grecque: histoire des mots, εκδ. Klincksieck, 1999, ISBN 2-252-03277-4, σελ. XIV + 1140.