μανδαρίνος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	μανδαρίνος	οι	μανδαρίνοι
γενική	του	μανδαρίνου	των	μανδαρίνων
αιτιατική	τον	μανδαρίνο	τους	μανδαρίνους
κλητική		μανδαρίνε		μανδαρίνοι
Κατηγορία όπως «δρόμος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

μανδαρίνος < (άμεσο δάνειο) γαλλική mandarin < πορτογαλική mandarim / mandarij < μαλαϊκή menteri / manteri < σανσκριτική मन्त्रिन् ‎(mantrin: σύμβουλος, υπουργός), από το मन्त्र ‎(mantra: συμβουλή, απόφθεγμα) + -इन् ‎(-in) < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *men- (σκέφτομαι)

μανδαρίνος αρσενικό

τίτλος που δινόταν άλλοτε στην Κίνα και στην Kορέα, σε ανώτατους κρατικούς λειτουργούς
ο ανώτερος διοικητικός υπάλληλος
(μειωτικό) ο χαρτογιακάς, δηλαδή ο γραφειοκράτης (δημόσιος ή επιχειρηματικός) υπάλληλος ή αξιωματούχος που υπηρετεί τυφλά τους ανώτερούς αποσκοπώντας σε ίδιον όφελος, αντί της υπηρεσίας.
οι κρατικοί λειτουργοί οι οποίοι με δολοπλοκίες «εν κρυπτώ και παραβύστω» προσπαθούν να αναρριχηθούν στην διοικητική μηχανή του κράτους, χρησιμοποιούν τον «τύπο» των νόμων και των διατάξεων προκειμένου να κερδίσουν υλικά οφέλη ικανοποιώντας προσωπικές φιλοδοξίες και αγνοώντας τις ανάγκες του κοινωνικού συνόλου
ο σχολαστικός δημόσιος υπάλληλος στο γράμμα του νόμου και τους τύπους
(μειωνεκτικά) ο καρεκλοκένταυρος, ο γραφειοκράτης που προσπαθεί με κάθε μέσο να διατηρήσει το πόστο του ή την καρέκλα του

μανδαρίνος