λειτουργός

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	λειτουργός	οι	λειτουργοί
γενική	του	λειτουργού	των	λειτουργών
αιτιατική	τον	λειτουργό	τους	λειτουργούς
κλητική		λειτουργέ		λειτουργοί
Κατηγορία όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

λειτουργός < αρχαία ελληνική λειτουργός < λήϊτον (< λαός, λεώς) + ἔργον

Ουσιαστικό

λειτουργός αρσενικό ή θηλυκό

1. ο επαγγελματίας, αυτός που επιτελεί ένα δημόσιο λειτούργημα (δηλαδή: επάγγελμα), που προσφέρει επαγγελματικά ένα έργο μεγάλης αξίας για το κοινωνικό σύνολο
2. (ειδικότερα) αυτός που έχει αυτονομία κατά την άσκηση του δημόσιου λειτουργήματός του, πχ ο δικαστικός ή ο πανεπιστημιακός δάσκαλος
3. (θρησκεία) ο ιερέας

   ο λειτουργός του Ύψιστου/των Ύψιστων

Εκφράσεις

κοινωνικός λειτουργός / κοινωνική λειτουργός : ο/η επαγγελματίας που ασχολείται με κοινωνικά προβλήματα και προσφέρει υπηρεσίες συμβουλευτικής σε άτομα που αντιμετωπίζουν σημαντικά προβλήματα στη ζωή τους

Συγγενικά

• λειτούργημα : επάγγελμα
• λειτουργώ : επαγγέλομαι

Μεταφράσεις

    λειτουργός

αγγλικά : functionary (en) γαλλικά : commis (fr), assistant (fr)