αυτονομία

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	αυτονομία	οι	αυτονομίες
γενική	της	αυτονομίας	των	αυτονομιών
αιτιατική	την	αυτονομία	τις	αυτονομίες
κλητική		αυτονομία		αυτονομίες
Κατηγορία όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

αυτονομία < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική αὐτονομία (ανεξαρτησία), (σημασιολογικό δάνειο) γαλλική autonomie ^[1]

αυτονομία θηλυκό

το δικαίωμα ενός συνόλου ανθρώπων να ρυθμίζουν ανεξάρτητα, μόνοι τους, τους νόμους, τη λειτουργία και τη δραστηριότητά τους, δίχως εξωτερικές επεμβάσεις
(ειδικότερα) η έλλειψη κάθε εξάρτησης ή επίδρασης από εξωτερικούς παράγοντες

αυτονομία