εξάρτηση

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	εξάρτηση	οι	εξαρτήσεις
γενική	της	εξάρτησης & εξαρτήσεως*	των	εξαρτήσεων
αιτιατική	την	εξάρτηση	τις	εξαρτήσεις
κλητική		εξάρτηση		εξαρτήσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

εξάρτηση < (διαχρονικό) αρχαία ελληνική ἐξάρτησις < ἐξαρτῶ

Προφορά

ΔΦΑ : /eˈksar.ti.si/

τυπογραφικός συλλαβισμός : ε‐ξάρ‐τη‐ση

ομόηχα: εξάρτιση, εξάρτυση

Ουσιαστικό

εξάρτηση θηλυκό

1. το κρέμασμα

   το σημείο εξάρτησης ενός εκκρεμούς

2. η κατάσταση κατά την οποία είσαι εξαρτημένος από κάποιον ή κάτι για την ικανοποίηση των αναγκών σου.

   η εξάρτηση του παιδιού από τη μητέρα του

   η εξάρτηση της οικονομίας από το πετρέλαιο

   ≠ αντώνυμα: αυτονομία, αυτάρκεια

3. η υποταγή σε κάποιον ισχυρότερο

   το κόμμα μας αντιστέκεται στην εξάρτηση της χώρας

   ≠ αντώνυμα: ανεξαρτησία

4. ο εθισμός

   η εξάρτηση από τη νικοτίνη

5. (συντακτικό) η ιεραρχική σχέση μεταξύ συντακτικών όρων.

   η εξάρτηση της δευτερεύουσας πρότασης από την κύρια πρόταση"

Συγγενικές λέξεις

• απεξάρτηση
• εξάρτημα
• εξαρτημένος
• εξαρτησιογόνος

→ και δείτε τη λέξη εξαρτώ

Μεταφράσεις

    γενική σημασία

αγγλικά : dependence (en) γαλλικά : dépendance (fr) γερμανικά : Abhängigkeit (de), Sucht (de)

    εξάρτηση από εθιστική ουσία

αγγλικά : addiction (en)