κωφάλαλος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	κωφάλαλος	οι	κωφάλαλοι
γενική	του	κωφάλαλου & κωφαλάλου	των	κωφάλαλων & κωφαλάλων
αιτιατική	τον	κωφάλαλο	τους	κωφάλαλους & κωφαλάλους
κλητική		κωφάλαλε		κωφάλαλοι
Οι δεύτεροι τύποι, παλιότεροι, λόγιοι.
Κατηγορία όπως «καρδινάλιος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Προφορά

ΔΦΑ : /koˈfa.la.los/

τυπογραφικός συλλαβισμός : κω‐φά‐λα‐λος

Ετυμολογία 1

κωφάλαλος < κωφ(ός) + άλαλος (μεταφραστικό δάνειο) γαλλική sourd-muet

Επίθετο

κωφάλαλος

• που δεν μπορεί να ακούσει, με συνέπεια την απώλεια ικανότητας ομιλίας

Συγγενικά

• κωφαλαλία

Μεταφράσεις

    κωφάλαλος

γαλλικά : sourd-muet (fr) ιταλικά : sordomuto (it)

Ετυμολογία 2

κωφάλαλος < ουσιαστικοποιημένο αρσενικό του επιθέτου κωφάλαλος

Ουσιαστικό

κωφάλαλος αρσενικό

• ο άντρας ή τ' αγόρι που είτε γεννήθηκε κουφό είτε προσβλήθηκε από την κώφωση πριν συμπληρώσει τον 1ο χρόνο του που ακόμα δεν έχει καλλιεργηθεί ο έναρθρος λόγος.

  ⮡  Σχολή Κωφαλάλων