κούτσουρο

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	κούτσουρο	τα	κούτσουρα
γενική	του	κούτσουρου	των	κούτσουρων
αιτιατική	το	κούτσουρο	τα	κούτσουρα
κλητική		κούτσουρο		κούτσουρα
Κατηγορία όπως «σίδερο» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κούτσουρο < μεσαιωνική ελληνική κούτσουρον, ουδέτερο του κούτσουρος < κουτσός + ουρά (ή <*κόψουρος < αρχαία ελληνική κόπτω + οὐρά)

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈku.t͡su.ɾo/

τυπογραφικός συλλαβισμός : κού‐τσου‐ρο

Ουσιαστικό

κούτσουρο ουδέτερο

1. μεγάλο κομμάτι από τον κορμό ή από χοντρό κλαδί δέντρου
2. (μεταφορικά) κάτι που φαίνεται ή είναι βαρύ και άκαμπτο
3. (μεταφορικά) αυτός που δεν έχει μορφωθεί ή δεν μπορεί να μορφωθεί
4. (μεταφορικά) ο άνθρωπος που έχει απομείνει χωρίς οικογένεια και φίλους

Συγγενικά

• ακουτσούρευτος
• κουτσουράκι
• κουτσούρεμα
• κουτσουρεμένος
• κουτσουρεύω

Μεταφράσεις

    κούτσουρο

αγγλικά : log (en) γαλλικά : bûche (fr) γερμανικά : Holzscheit (de)