κοσμικός

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	κοσμικός	η	κοσμική	το	κοσμικό
γενική	του	κοσμικού	της	κοσμικής	του	κοσμικού
αιτιατική	τον	κοσμικό	την	κοσμική	το	κοσμικό
κλητική		κοσμικέ		κοσμική		κοσμικό
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	κοσμικοί	οι	κοσμικές	τα	κοσμικά
γενική	των	κοσμικών	των	κοσμικών	των	κοσμικών
αιτιατική	τους	κοσμικούς	τις	κοσμικές	τα	κοσμικά
κλητική		κοσμικοί		κοσμικές		κοσμικά
όπως «καλός» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

κοσμικός (συμπαντικός) < (διαχρονικό) αρχαία ελληνική κοσμικός

(μη θρησκευτικός) < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική κοσμικός

(κοινωνικός) < (σημασιολογικό δάνειο) γαλλική mondaine

Προφορά

ΔΦΑ : /ko.zmiˈkos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : κο‐σμι‐κός

Επίθετο

κοσμικός -ή -ό

1. που αναφέρεται ή προέρχεται από τον κόσμο, το σύμπαν

   η κοσμική ακτινοβολία

2. που αναφέρεται σε κοινωνικές εκδηλώσεις

   η γνωστή κοσμική κυρία έκανε την εμφάνισή της στη δεξίωση του εφοπλιστή

3. που αναφέρεται στην κοινωνία και όχι στην εκκλησία ή τη θρησκεία

   το κοσμικό κράτος

Συγγενικές λέξεις

• κοσμικογράφος
• κοσμικότητα
• → δείτε τη λέξη  κόσμος
• κοσμέω-κοσμώ

Μεταφράσεις

    συμπαντικός

αγγλικά : cosmic (en) γαλλικά : cosmique (fr)

    κοινωνικός

αγγλικά : socialite (en) γαλλικά : mondain (fr)

    μη θρησκευτικός

αγγλικά : secular (en) γαλλικά : laïc (fr) (άνθρωπος), profane (fr) (μουσική, ζωγραφιά)