κλήμα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	κλήμα	τα	κλήματα
γενική	του	κλήματος	των	κλημάτων
αιτιατική	το	κλήμα	τα	κλήματα
κλητική		κλήμα		κλήματα
Κατηγορία όπως «κύμα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Χωράφι με κλήματα

Ετυμολογία

κλήμα < αρχαία ελληνική κλῆμα < κλάω / κλῶ < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *kelh₂- (χτυπώ, σπάζω)

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈkli.ma/

τυπογραφικός συλλαβισμός : κλή‐μα

Ομώνυμα / Ομόηχα

• κλίμα

Ουσιαστικό

κλήμα ουδέτερο

1. (βοτανική) το αμπέλι, η άμπελος, το φυτό που παράγει το σταφύλι
2. (μεταφορικά) (θρησκεία) η περιφέρεια και το σύνολο των ιερωμένων ενός Πατριαρχείου ή μιας αυτοκέφαλης ορθόδοξης χριστιανικής Εκκλησίας

Συγγενικές λέξεις

• αγιόκλημα
• αγριόκλημα
• αιγόκλημα
• αμπελόκλημα
• Κλήμα (τοπωνύμιο)
• κληματαριά
• κληματίδα
• κληματόβεργα
• κληματόφυλλο
• κληματοειδής
• κληματσίδα

Παροιμίες

• ήταν στραβό το κλήμα, το ’φαγε κι ο γάιδαρος: όταν μια ήδη άσχημη υπόθεση αποκτά χειρότερη έκβαση

Μεταφράσεις

    κλήμα

αγγλικά : grapevine (en) γαλλικά : vigne (fr)