καματερός

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	καματερός	η	καματερή	το	καματερό
γενική	του	καματερού	της	καματερής	του	καματερού
αιτιατική	τον	καματερό	την	καματερή	το	καματερό
κλητική		καματερέ		καματερή		καματερό
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	καματεροί	οι	καματερές	τα	καματερά
γενική	των	καματερών	των	καματερών	των	καματερών
αιτιατική	τους	καματερούς	τις	καματερές	τα	καματερά
κλητική		καματεροί		καματερές		καματερά
Κατηγορία όπως «καλός» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

καματερός < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική καματερός < αρχαία ελληνική καματηρός < κάματος < κάμνω

Προφορά

ΔΦΑ : /ka.ma.teˈɾos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : κα‐μα‐τε‐ρός

Επίθετο

καματερός, -ή, -ό (δημοτική)

1. (παρωχημένο) εργατικός
2. (παρωχημένο ουσιαστικοποιημένο) → δείτε τη λέξη καματερή: καθημερινή, εργάσιμη ημέρα
3. (παρωχημένο ουσιαστικοποιημένο) → δείτε τη λέξη καματερό: το βόδι ή άλλο ζώο που το χρησιμοποιούν για όργωμα

Συγγενικά

• καματάρης
• καματάρικος
• καματερεύω

→ και δείτε τη λέξη κάματος

Μεταφράσεις

    καματερός

Πηγές

• ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία, .

---

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

καματερός, λέξη του 10ου αιώνα < (κληρονομημένο) αρχαία ελληνική καματηρός < κάματος < κάμνω

→ ζητούμενο λήμμα

Πηγές

• καματερός -  Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα].