καματάρης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	καματάρης	οι	καματάρηδες
γενική	του	καματάρη	των	καματάρηδων
αιτιατική	τον	καματάρη	τους	καματάρηδες
κλητική		καματάρη		καματάρηδες
Κατηγορία όπως «μανάβης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

καματάρης < καματεύω + -άρης

Ουσιαστικό

καματάρης αρσενικό

• (επάγγελμα, λογοτεχνικό) αυτός που καματεύει

Μεταφράσεις

    καματάρης