επιβάτης

Δείτε επίσης : ἐπιβάτης

Νέα ελληνικά (el)Επεξεργασία

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	επιβάτης	οι	επιβάτες
γενική	του	επιβάτη	των	επιβατών
αιτιατική	τον	επιβάτη	τους	επιβάτες
κλητική		επιβάτη		επιβάτες
Κατηγορία όπως «ναύτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

επιβάτες λεωφορείου

επιβάτες μετρό

επιβάτες αεροπλάνου

επιβάτης < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή ἐπιβάτης (αρχαία σημασία: στρατιώτης μέσα σε πλοίο)^[1] < ἐπιβαίνω. Συγχρονικά αναλύεται σε επι- + -βάτης (βαίνω).

επιβάτης αρσενικό (θηλυκό επιβάτισσα, επιβάτρια ή επιβάτιδα λογιότερο)

αυτός που κινείται με ένα μεταφορικό μέσο, ιδιωτικό ή δημόσιο, χωρίς να το οδηγεί ο ίδιος (και εφόσον δεν αποτελεί μέλος του πληρώματος)

→ και δείτε τη λέξη επιβαίνω

επιβάτης