ελατήριο

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	ελατήριο	τα	ελατήρια
γενική	του	ελατηρίου & ελατήριου	των	ελατηρίων
αιτιατική	το	ελατήριο	τα	ελατήρια
κλητική		ελατήριο		ελατήρια
Κατηγορία όπως «πρόσωπο» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ελατήριο < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ἐλατήριον (που διώχνει, καθαρτικό). Η έννοια ως εξάρτημα, είτε από το ἐλατός (< ἐλαύνω) είτε μέσω της αγγλικής λέξης spring ή άλλων ξένων όρων

Προφορά

ΔΦΑ : /e.laˈti.ɾi.o/

τυπογραφικός συλλαβισμός : ε‐λα‐τή‐ρι‐ο

Ουσιαστικό

ελατήριο ουδέτερο

1. μεταλλικό εξάρτημα που έχει ελαστικότητα και τη δυνατότητα να συμπτύσσεται ή να επεκτείνεται όταν ασκούμε πίεση ενώ επανέρχεται στην αρχική του κατάσταση όταν σταματήσουμε να ασκούμε πίεση
2. κίνητρο

Εκφράσεις

• πετάγομαι σαν ελατήριο
• τινάζομαι σαν ελατήριο

Παράγωγες λέξεις

• ελατηριάκι

Μεταφράσεις

    μεταλλικό εξάρτημα

αγγλικά : spring (en) αρμενικά : զսպանակ (hy) (zspanak) γαλλικά : ressort (fr) γερμανικά : Feder (de) γεωργιανά : ზამბარა (ka) (zambara) εσπεράντο : risorto (eo) ιαπωνικά : 発条 (ja) (bane) καταλανικά : molla (ca) κινεζικά : 发条 (zh) (fātiáo) (弹簧) κορεατικά : 용수철 (ko) (yongsucheol) (龍鬚鐵) πολωνικά : sprężyna (pl)

    κίνητρο

→ δείτε τη λέξη κίνητρο