ειδεχθής

Δείτε επίσης : εἰδεχθής

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	ειδεχθής	η	ειδεχθής	το	ειδεχθές
γενική	του	ειδεχθούς*	της	ειδεχθούς	του	ειδεχθούς
αιτιατική	τον	ειδεχθή	την	ειδεχθή	το	ειδεχθές
κλητική		ειδεχθή(ς)		ειδεχθής		ειδεχθές
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	ειδεχθείς	οι	ειδεχθείς	τα	ειδεχθή
γενική	των	ειδεχθών	των	ειδεχθών	των	ειδεχθών
αιτιατική	τους	ειδεχθείς	τις	ειδεχθείς	τα	ειδεχθή
κλητική		ειδεχθείς		ειδεχθείς		ειδεχθή
* Και προφορικός τύπος σε -ή στη γενική ενικού αρσενικού, ή και θηλυκού
Κατηγορία όπως «συνεχής» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

ειδεχθής ήδη τον 5ο αιώνα πκε στον Ιπποκράτη < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική εἰδεχθής < αρχαία ελληνική εἶδ(ος) + ἔχθ(ος) (μίσος) + -ής^[1]

ειδεχθής, -ής, -ές

που προκαλεί φρίκη και αποτροπιασμό
⮡ ειδεχθές έγκλημα όπως κατά του πολιτεύματος, υποθέσεις τρομοκρατίας, ανθρωποκτονίες, βιασμoύς, κ.λπ.

ειδεχθής

↑ ειδεχθής - Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.