εἰδεχθής

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	εἰδεχθής	τὸ	εἰδεχθές
γενική	τοῦ/τῆς	εἰδεχθοῦς	τοῦ	εἰδεχθοῦς
δοτική	τῷ/τῇ	εἰδεχθεῖ	τῷ	εἰδεχθεῖ
αιτιατική	τὸν/τὴν	εἰδεχθῆ	τὸ	εἰδεχθές
κλητική ὦ!		εἰδεχθές		εἰδεχθές
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	εἰδεχθεῖς	τὰ	εἰδεχθῆ
γενική	τῶν	εἰδεχθῶν	τῶν	εἰδεχθῶν
δοτική	τοῖς/ταῖς	εἰδεχθέσῐ(ν)	τοῖς	εἰδεχθέσῐ(ν)
αιτιατική	τοὺς/τὰς	εἰδεχθεῖς	τὰ	εἰδεχθῆ
κλητική ὦ!		εἰδεχθεῖς		εἰδεχθῆ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	εἰδεχθεῖ	τὼ	εἰδεχθεῖ
γεν-δοτ	τοῖν	εἰδεχθοῖν	τοῖν	εἰδεχθοῖν
3η κλίση, Κατηγορία 'συνεχής' όπως «συνεχής» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

εἰδεχθής ήδη τον 5ο αιώνα πκε στον Ιπποκράτη < εἶδ(ος) + -εχθής (< ἔχθος)

Επίθετο

εἰδεχθής, -ης, -ες, συγκριτικός :εἰδεχθέστερος, υπερθετικός : εἰδεχθέστατος

1. δυσώδης, δύσοσμος, σάπιος

   ※  5ος πκε αιώνας ⌘ Ἱπποκράτης, Γυναικεῖα, (De muliebribus), 2.115, @scaife.perseus

   Ῥόος πυῤῥὸς ῥέει, οἷον ἐξ ὠοῦ εἰδεχθέος πουλύ τε καὶ δύσοδμον, καὶ φλεγμαίνουσιν αἱ ὑστέραι,

2. αποκρουστικός στην όψη, άσχημος

   ※  4ος/3ος πκε αιώνας ⌘ Θεόφραστος, Χαρακτῆρες, 28.4

   ‹ἀ›μέλει δὲ καὶ κακῶς λεγόντων ἑτέρων συνεπιλαβέσθαι εἴπας «Ἐγὼ δὲ τοῦτον τὸν ἄνθρωπον πλέον πάντων μεμίσηκα· καὶ γὰρ εἰδεχθής τις ἀπὸ τοῦ προσώπου ἐστίν·

   Όταν κάποιοι άλλοι επιδίδονται στην κακολογία, είναι βέβαιο ότι θα πάρει μέρος κι αυτός λέγοντας: «Αυτόν τον άνθρωπο εγώ τον έχω μισήσει περισσότερο απ᾽ όλους. Ακόμη κι από το πρόσωπό του είναι απεχθής.

   Μετάφραση (2008), Σταύρος Γκιργκένης @greek‑language.gr

   ※  1ος πκε αιώνας ⌘ Διόδωρος Σικελιώτης, Βιβλιοθήκη Ἱστορική, 3, 29.1 @scaife.perseus

   κατὰ γὰρ τὴν ἐαρινὴν ὥραν παρʼ αὐτοῖς ζέφυροι καὶ λίβες παμμεγέθεις ἐκριπτοῦσιν ἐκ τῆς ἐρήμου πλῆθος ἀκρίδων ἀμύθητον, τοῖς τε μεγέθεσι διαλλάττον καὶ τῇ χρόᾳ τοῦ πτερώματος εἰδεχθὲς καὶ ῥυπαρόν.

   ※  1ος πκε αιώνας ⌘ Διόδωρος Σικελιώτης, Βιβλιοθήκη Ἱστορική, 3, 29.5 @scaife.perseus

   ὅταν γὰρ πλησιάζῃ τὸ γῆρας, ἐμφύονται τοῖς σώμασι πτερωτοὶ φθεῖρες οὐ μόνον διάφοροι τοῖς εἴδεσιν, ἀλλὰ καὶ ταῖς ἰδέαις ἄγριοι καὶ παντελῶς εἰδεχθεῖς.

   ※  1ος/2ος κε αιώνας ⌘ Πλούταρχος, Ἠθικά Αἴτια Ῥωμαϊκά, Διὰ τί καὶ σαρκὸς ὠμῆς ἀπείρηται τῷ ἱερεῖ ψαύειν;, Section 110, 290a @scaife.perseus

   τὸ δὲ πρόσφατον καὶ ὠμὸν οὐδὲ τὴν ὄψιν ἔχει καθαρὰν καὶ ἀμίαντον, ἀλλʼ εἰδεχθῆ καὶ ἑλκώδη.

Παράγωγα

• εἰδέχθεια
• εἰδεχθῶς

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις ἔχθος, ἀπεχθής και εἶδος

Πηγές

• εἰδεχθής - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.