δημοτικός

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	δημοτικός	η	δημοτική	το	δημοτικό
γενική	του	δημοτικού	της	δημοτικής	του	δημοτικού
αιτιατική	τον	δημοτικό	τη	δημοτική	το	δημοτικό
κλητική		δημοτικέ		δημοτική		δημοτικό
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	δημοτικοί	οι	δημοτικές	τα	δημοτικά
γενική	των	δημοτικών	των	δημοτικών	των	δημοτικών
αιτιατική	τους	δημοτικούς	τις	δημοτικές	τα	δημοτικά
κλητική		δημοτικοί		δημοτικές		δημοτικά
Κατηγορία όπως «καλός» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

δημοτικός < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική δημοτικός

Προφορά

ΔΦΑ : /ði.mo.tiˈkos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : δη‐μο‐τι‐κός

Επίθετο

δημοτικός, -ή, -ό

1. που ανήκει σε έναν οργανισμό τοπικής αυτοδιοίκησης, ένα δήμο

   δημοτικό διαμέρισμα, δημοτική αστυνομία

2. που είναι συλλογικό δημιούργημα του λαού και όχι (ενός επώνυμου δημιουργού)· που ανήκει στη λαϊκή παράδοση ή την ακολουθεί

   δημοτικό τραγούδι, δημοτική μουσική

   ≈ συνώνυμα: παραδοσιακός

3. για τη γλώσσα που μιλιέται ή για τη γραφή που χρησιμοποιείται από το λαό (και όχι από τα ανώτερα κοινωνικά στρώματα)

   η δημοτική γλώσσα, η δημοτική αιγυπτιακή γραφή

Συγγενικές λέξεις

• δημοτικό (σχολείο)
• δημοτική (γλώσσα)

Πολυλεκτικοί όροι

• δημοτική ενότητα
• δημοτική κοινότητα

Μεταφράσεις

    δημοτικός

αγγλικά : municipal (en), demotic (en) γαλλικά : municipal (fr), démotique (fr) εσπεράντο : komunuma (eo) ρουμανικά : edilitar (ro)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ ζητούμενο λήμμα

Πηγές

• δημοτικός - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• δημοτικός - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.