ανοίκειος

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός
ονομαστική	ανοίκειος	ανοίκεια	ανοίκειο
γενική	ανοίκειου	ανοίκειας	ανοίκειου
αιτιατική	ανοίκειο	ανοίκεια	ανοίκειο
κλητική	ανοίκειε	ανοίκεια	ανοίκειο
πτώση	πληθυντικός
ονομαστική	ανοίκειοι	ανοίκειες	ανοίκεια
γενική	ανοίκειων	ανοίκειων	ανοίκειων
αιτιατική	ανοίκειους	ανοίκειες	ανοίκεια
κλητική	ανοίκειοι	ανοίκειες	ανοίκεια

Ετυμολογία

ανοίκειος < ελληνιστική κοινή ἀνοίκειος

Προφορά

ΔΦΑ : /aˈni.ci.ɔs/

Επίθετο

ανοίκειος

1. αυτός που δεν συμπεριφέρεται με ευπρέπεια, ο αναιδής, ο άκοσμος
2. ο ανάρμοστος, ο αχαρακτήριστος
3. (συνήθως για γυναίκα) η άσεμνη

Συνώνυμα

• σόλοικος
• απαράδεκτος
• απρεπής
• άπρεπος
• απάδων
• αήθης

Συγγενικές λέξεις

• → δείτε τη λέξη: οικείος

Μεταφράσεις

    ανοίκειος