ανέλιξη

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	ανέλιξη	οι	ανελίξεις
γενική	της	ανέλιξης*	των	ανελίξεων
αιτιατική	την	ανέλιξη	τις	ανελίξεις
κλητική		ανέλιξη		ανελίξεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, ανελίξεως Συνήθως στον ενικό.
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ανέλιξη < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή ἀνέλιξις < αρχαία ελληνική ἀνελίσσω (ξετυλίγω) < ἀνά + ἑλίσσω & σημασιολογικό δάνειο από τη γαλλική évolution

Προφορά

ΔΦΑ : /aˈne.li.ksi/

τυπογραφικός συλλαβισμός : α‐νέ‐λι‐ξη

Ουσιαστικό

ανέλιξη θηλυκό

1. συνεχής εξέλιξη (ανεξάρτητα από τη θετική ή αρνητική κατεύθυνση), εκτύλιξη, ξετύλιγμα
2. (μεταφορικά) εξέλιξη, πρόοδος
3. (μαθηματικά) συνάρτηση που έχει ως όρισμα το χρόνο (ή άλλο μέγεθος)

Μεταφράσεις

    συνεχής εξέλιξη

αγγλικά : advancement (en) γαλλικά : évolution (fr)

    για τα μαθηματικά