ίππαρχος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	ίππαρχος	οι	ίππαρχοι
γενική	του	ίππαρχου & ιππάρχου	των	ίππαρχων & ιππάρχων
αιτιατική	τον	ίππαρχο	τους	ίππαρχους & ιππάρχους
κλητική		ίππαρχε		ίππαρχοι
Οι δεύτεροι τύποι, παλιότεροι, λόγιοι.
Κατηγορία όπως «καρδινάλιος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ίππαρχος < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ἵππαρχος < ἵππος + ἄρχω. Συγχρονικά αναλύεται σε ίππ- + -αρχος

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈi.paɾ.xos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : ίπ‐παρ‐χος

ομόηχο: ύπαρχος

Ουσιαστικό

ίππαρχος αρσενικό

• (ιστορία) ἵππαρχος
  1. (στρατιωτικός όρος) ο διοικητής του ιππικού
  2. → δείτε τις λέξεις Ίππαρχος και Ἵππαρχος προσωνυμία του θεού Ποσειδώνα

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις ίππος και άρχω

Δείτε επίσης

• ιππαρχία

Μεταφράσεις

    ίππαρχος

αρχαία ελληνική : ἵππαρχος λατινικά : magister equitum (la), praefectus equitum (la)