κοπρίτης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	κοπρίτης	οι	κοπρίτες
γενική	του	κοπρίτη	των	κοπριτών
αιτιατική	τον	κοπρίτη	τους	κοπρίτες
κλητική		κοπρίτη		κοπρίτες
Κατηγορία όπως «ναύτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κοπρίτης < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική κοπρίτης < κόπρ(ος) + -ίτης

Προφορά

ΔΦΑ : /koˈpɾi.tis/

τυπογραφικός συλλαβισμός : κο‐πρί‐της

Ουσιαστικό

κοπρίτης αρσενικό

1. αδέσποτος σκύλος

   ≈ συνώνυμα: κοπρόσκυλο

2. (μεταφορικά, υβριστικό) άνθρωπος τεμπέλης και αργόσχολος

   ≈ συνώνυμα: χαραμοφάης

   ⮡  (θηλυκό κοπρίτισσα)

Παράγωγα

• κοπρίτικος

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη κόπρος

Μεταφράσεις

    κοπρίτης

αγγλικά : cur (en), tike (en) γαλλικά : chien errant (fr), fainéant (fr)

---

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

κοπρίτης < κόπρ(ος) + -ίτης

Ουσιαστικό

κοπρίτης αρσενικό

• (σκωπτικό) βρομιάρης

Πηγές

• κοπρίτης -  Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα].