manus

Λατινικά (la)

Ετυμολογία

manus < πρωτοϊταλική *manus < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *méh₂-r̥- / *mh₂-én-

Ουσιαστικό

manus ^(la) θηλυκό

1. χέρι
2. γραφή (με το χέρι)
3. (μεταφορικά) γενναιότητα, ανδρεία
4. (μεταφορικά) πυγμή, δύναμη
5. πλευρά, μεριά
6. πέλμα (ζώου)
7. κλαδί δέντρου
8. (ναυτικός όρος) γάντζος
9. ομάδα, κλιμάκιο (ιδίως στρατιωτών), πλήθος
10. χειρωνακτική εργασία
11. (νομικός όρος) ανδρική εξουσία (πάνω στα υπόλοιπα μέλη μιας οικογένειας)
12. (νομικός όρος) σύλληψη

manus

Πολυλεκτικοί όροι

• manus factus: πεποιημένο (κατασκευασμένο) με το χέρι, χειρόγραφο

Συγγενικά

• manuale
• manuatus
• manuleus

Σύνθετα

• mando
• manduco
• manicula
• manifestus
• manipulus
• mansues
• mansuesco
• mantica
• manua
• manualis
• manuarius
• manuballista
• manubrium
• manucium
• manufactilis
• manuinspex
• manulea
• manumitto
• manuor
• manupretium
• manus extrema
• manutergium
• manutigium
• masturbor

εκφράσεις

• «manus manum lavat» <, χείρ την χείρα νίπτει
• «sub manus succedo», καλώς αποβαίνω
• «per manibus trado» παράδοση στο χέρι νομ.όρος
• «manus ferrai» σιδηρές χείρες, αρπάγαι ή frena lapata

Κλίση

αριθμός	ενικός	πληθυντικός
ονομαστική	manus	manūs
γενική	manūs	manuum
δοτική	manuī	manibus
αιτιατική	manum	manūs
κλητική	manus	manūs
αφαιρετική	manū	manibus
(δ' κλίση)