ἥλιος

Δείτε επίσης : ήλιος

Πίνακας περιεχομένων

Αρχαία ελληνικά (grc)

Πτώση	Ενικός	Δυϊκός	Πληθυντικός
Ονομαστική	ἥλιος	ἡλίω	ἥλιοι
Γενική	ἡλίου	ἡλίοιν	ἡλίων
Δοτική	ἡλίῳ	ἡλίοιν	ἡλίοις
Αιτιατική	ἥλιον	ἡλίω	ἡλίους
Κλητική	ἥλιε	ἡλίω	ἥλιοι

Ετυμολογία

ἥλιος < πρωτοελληνική *hāwélios < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *sāwélios < *sóh₂wl̥ (ήλιος) (συγγενές των ἀλέα: θερμότητα, εἵλη: ζεστασιά ήλιου, ἑλάνη: λαμπάδα)

Ουσιαστικό

ἥλιος αρσενικό

1. ο ήλιος

   Ἆρ' οὖν οὐ καὶ ὁ ἥλιος ὄψις μὲν οὐκ ἔστιν, αἴτιος δ' ὢν αὐτῆς ὁρᾶται ὑπ' αὐτῆς ταύτης; (Πλάτων, Πολιτεία)

   οἱ ὑπὸ τοῦτον τὸν ἥλιον ἄνθρωποι (Δημοσθένης)

   Ἑλλάνων δόξης δεύτερον Ἀέλιον

2. ο θεός Ήλιος, γιος του Υπερίονα

   νὴ τὸν Ἥλιον (μα τον Ήλιο!)

3. ανατολή
4. ημέρα

Εναλλακτικές μορφές

• δωρικός τύπος, αιολικός τύπος και αρκαδοκυπριακός τύπος: ἀέλιος
• κρητικός τύπος: ἀβέλιος
• επικός τύπος: ἠέλιος
• λυρικός, δωρικός τύπος: ἅλιος

Εκφράσεις

• πρὸς ἠῶ τ᾽ ἠέλιόν τε: ανατολικά