όχθη

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	όχθη	οι	όχθες
γενική	της	όχθης	των	(οχθών)
αιτιατική	την	όχθη	τις	όχθες
κλητική		όχθη		όχθες
όπως «σκόνη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

όχθη < (διαχρονικό) αρχαία ελληνική ὄχθη

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈɔxθi/

Ουσιαστικό

όχθη θηλυκό

1. (γεωλογία) μέρος της ξηράς που βρίσκεται κοντά στην επιφάνεια νερού (ποταμού, λίμνης, θάλασσας κ.λπ.)
2. (μεταφορικά) παράταξη, μεριά, πλευρά

Άλλες μορφές

• όχτος (λαϊκότροπο)

Μεταφράσεις

    όχθη

αγγλικά : bank (en) γαλλικά : berge (fr), rive (fr), rivage (fr) εσπεράντο : akvorando (eo) ισπανικά : orilla (es) ιταλικά : riva (it)

ουγγρικά : part (hu) πορτογαλικά : margem (pt) ρουμανικά : mal (ro)