φούχτα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	φούχτα	οι	φούχτες
γενική	της	φούχτας	των	φουχτών
αιτιατική	τη	φούχτα	τις	φούχτες
κλητική		φούχτα		φούχτες
Κατηγορία όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

φούχτα < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική φοῦχτα / φοῦκτα < *φουκτίζω < πιθανόν συγγενές με αρχαία ελληνική πυγμή ή κατ' άλλη άποψη (αρχαία ελληνική πυκτίζω / πυκτεύω / βοιωτικός τύπος  πουκτεύω < πύκτης < πύξ. Δείτε και χούφτα.

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈfu.xta/

τυπογραφικός συλλαβισμός : φού‐χτα

Ουσιαστικό

φούχτα θηλυκό

1. η χούφτα
2. (συνεκδοχικά) ποσότητα υλικού που μπορεί να χωρέσει σε μια χούφτα

   Έσκυψε, πήρε μια φούχτα χώμα και το φίλησε. (Νίκος Καζαντζάκης, Ο φτωχούλης του Θεού, 1954 [μυθιστόρημα])

3. η παλάμη

Άλλες μορφές

• χούφτα

Συγγενικά

• αφούχτιαστος / αχούφτιαστος
• αφούχτωτος / αχούφτωτος
• φουχτιάζω / χουφτιάζω
• φούχτιασμα / χούφτιασμα
• φουχτίτσα / χουφτίτσα
• φούχτωμα / χούφτωμα
• φουχτώνω / χουφτώνω
• χούφταλο
• φουχτωμένος / χουφτωμένος

• → και δείτε τη λέξη πυγμή

Μεταφράσεις

    φούχτα

(→ δείτε τη λέξη χούφτα)