φιλόψυχος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	φιλόψυχος	η	φιλόψυχη	το	φιλόψυχο
γενική	του	φιλόψυχου	της	φιλόψυχης	του	φιλόψυχου
αιτιατική	τον	φιλόψυχο	τη	φιλόψυχη	το	φιλόψυχο
κλητική		φιλόψυχε		φιλόψυχη		φιλόψυχο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	φιλόψυχοι	οι	φιλόψυχες	τα	φιλόψυχα
γενική	των	φιλόψυχων	των	φιλόψυχων	των	φιλόψυχων
αιτιατική	τους	φιλόψυχους	τις	φιλόψυχες	τα	φιλόψυχα
κλητική		φιλόψυχοι		φιλόψυχες		φιλόψυχα
Κατηγορία όπως «όμορφος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

φιλόψυχος < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή φιλόψυχος (αρχαία σημασία: που αγαπά τη ζωή του, δειλός) < φιλό- + -ψυχος

Προφορά

ΔΦΑ : /fiˈlo.psi.xos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : φι‐λό‐ψυ‐χος

Επίθετο

φιλόψυχος, -η, -ο

• (λόγιο) που αγαπά τις ψυχές των άλλων, φιλάνθρωπος

  ※  Πόσο γλυκειά είναι, αδελφοί μου, η μετάνοια. Η μετάνοια δεν είναι τίποτε άλλο παρά φάρμακο της ζωής. Είναι τόσο σπουδαία γιατί ο γλυκύτατος Κύριος μας, ο αμνησίκακος, ο αγαθός, ο πολυεύσπλαχνος, ο φιλάνθρωπος, ο φιλόψυχος, ο φιλόπτωχος, Εκείνος που ιδιαίτερα φροντίζει τη σωτηρία μας, διψάει πάντοτε τη μετάνοιά μας. (diakonima.gr, 20/02/2020, [1])

Μεταφράσεις

    φιλόψυχος

Πηγές

• ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία, .

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
	φῐλοψῡχο-
ονομαστική	ὁ/ἡ	φιλόψυχος	τὸ	φιλόψυχον
γενική	τοῦ/τῆς	φιλοψύχου	τοῦ	φιλοψύχου
δοτική	τῷ/τῇ	φιλοψύχῳ	τῷ	φιλοψύχῳ
αιτιατική	τὸν/τὴν	φιλόψυχον	τὸ	φιλόψυχον
κλητική ὦ!		φιλόψυχε		φιλόψυχον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	φιλόψυχοι	τὰ	φιλόψυχᾰ
γενική	τῶν	φιλοψύχων	τῶν	φιλοψύχων
δοτική	τοῖς/ταῖς	φιλοψύχοις	τοῖς	φιλοψύχοις
αιτιατική	τοὺς/τὰς	φιλοψύχους	τὰ	φιλόψυχᾰ
κλητική ὦ!		φιλόψυχοι		φιλόψυχᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	φιλοψύχω	τὼ	φιλοψύχω
γεν-δοτ	τοῖν	φιλοψύχοιν	τοῖν	φιλοψύχοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «δύσκολος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

φιλόψυχος < φιλό- + -ψυχος < φιλοψυχέω

Επίθετο

φιλόψυχος, -ος, -ον

1. που αγαπάει υπερβολικά τη ζωή του, δειλός, μικρόψυχος

   ≠ αντώνυμα: ἀφιλόψυχος (όχι δειλός, γενναίος)

2. (ελληνιστική σημασία) που αγαπάει τις ζωές και τις ψυχές των άλλων, φιλάνθρωπος

Συγγενικά

• ἀφιλόψυχος
• φιλοψυχέω
• φιλοψυχητέον
• φιλοψυχητέος
• φιλοψυχία
• φιλοψύχως

→ και δείτε τις λέξεις φίλος και ψυχή

Πηγές

• φιλόψυχος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• φιλόψυχος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.