σύσπαστο

Νέα ελληνικά (el)

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈsi.spa.sto/

τυπογραφικός συλλαβισμός : σύ‐σπα‐στο

Ετυμολογία 1

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	σύσπαστο	τα	σύσπαστα
γενική	του	σύσπαστου	των	σύσπαστων
αιτιατική	το	σύσπαστο	τα	σύσπαστα
κλητική		σύσπαστο		σύσπαστα
Κατηγορία όπως «σίδερο» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

σύσπαστο < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική σύσπαστον < σύσπαστος / συσπαστός. Συγχρονικά αναλύεται σε σύ- + σπαστό ως ουσιαστικοποιημένο ουδέτερο του επιθέτου σύσπαστος.

Ουσιαστικό

σύσπαστο ουδέτερο

• (τεχνολογία) απλό είδος πολύσπαστου, συνδυασμός μιας ακίνητης και μιας κινητής τροχαλίας

  ≈ συνώνυμα: παλάγκο / παλάγγο & → δείτε τη λέξη βαρούλκο

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις σύσπαστος, συσπώ, σύν και σπάω / σπάζω

Μεταφράσεις

    σύσπαστο

Ετυμολογία 2

σύσπαστο: κλιτικός τύπος

Κλιτικός τύπος επιθέτου

σύσπαστο

1. αιτιατική ενικού, αρσενικού γένους του σύσπαστος
2. ονομαστική, αιτιατική και κλητική ενικού, ουδέτερου γένους του σύσπαστος

Πηγές

• σύσπαστο - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
• σύσπαστο - Χαραλαμπάκης, Χριστόφορος (επιμέλεια) (2014). Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών.  (ψηφιοποιημένη έκδοση από το 2023, συντομογραφίες-σύμβολα)
• σύσπαστον σελ.7012 - ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία. (συντομογραφίες & συγγραφέων)