σύνοικος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο/η	σύνοικος	οι	σύνοικοι
γενική	του/της του	συνοίκου σύνοικου	των	συνοίκων
αιτιατική	τον/τη	σύνοικο	τους/τις τους	συνοίκους σύνοικους
κλητική		σύνοικε		σύνοικοι
Οι δεύτεροι τύποι, μόνον για το αρσενικό.
Κατηγορία όπως «κάτοικος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σύνοικος < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική σύνοικος < σύν- + οἶκος

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈsi.ni.kos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : σύ‐νοι‐κος

παλιότερος συλλαβισμός : σύ‐νοι‐κος

Ουσιαστικό

σύνοικος αρσενικό ή θηλυκό

• συγκάτοικος

Συγγενικά

• ανασυνοικίζω, ανασυνοικίζομαι
• ανασυνοικισμός
• αρχοντοσυνοικία
• βρομοσυνοικισμός & βρωμο-
• μικροσυνοικισμός
• συνοικέσιο
• συνοίκηση
• συνοικία
• συνοικιακά (επίρρημα)
• συνοικιακός
• συνοικίζω, συνοικίζομαι
• συνοικισμός
• συνοικώ
• τρωγλοσυνοικία
• φτωχοσυνοικία

→ και δείτε τις λέξεις συν και οίκος

Μεταφράσεις

    σύνοικος

→ δείτε τη λέξη συγκάτοικος

Πηγές

• σύνοικος - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
• σύνοικος - Χαραλαμπάκης, Χριστόφορος (επιμέλεια) (2014). Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών.  (ψηφιοποιημένη έκδοση από το 2023, συντομογραφίες-σύμβολα)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ ζητούμενο λήμμα

Πηγές

• σύνοικος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• σύνοικος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.